"Biz karanlıkta kalanların gölgesiyiz" "Biz karanlığın ta kendisiyiz" "Karanlığın en dibine hep beraber batacağız" Bugün bir masal dinledim, her masalın aksine mutsuz sonlu bir masal.. Bir varmış bir yokmuş diye başlayan, gözlerinde ormanlar taşıyan bir adamın ruhunu kaybetmiş okyanus gözlü bir kadınla olan imkansız aşkıydı masalın konusu. Doğru ya bu bir masaldı iyiler ölmezdi ben bu masalın ne baş kahramanıydım ne de iyi karakteri.. bedenindeki prangalara rağmen ruhuna ulaşmaya çalışan en çokta kendinden geçmiş bir kadındım. Ne geleceği ne geçmişi ne de şimdisi umrunda olan, yandığı kadar yakacağına bir mezarlıkta ruhu katledilmesiyle yemin etmiş, ateşle yok olmuş yoluna inat ateşle anlaşma yaparak yeni bir yol yaratmış NEFES.. bir zamanlar kendi İsmine muhtaç nefes.. ölümle başlayan hikayesi bir ölümle son bulan nefes.. ve bu da kimliksizlerin içinde ki ruhunu kaybetmiş kızın hikayesi.
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.