สำหรับชมพูแพร... อองเดรคือเจ้าชายในฝัน และถึงแม้ว่าจะอยู่ใกล้กันเพียงแค่เอื้อมมือคว้า แต่ก็ไม่เคยสัมผัสถึงเขาได้เลยสักครั้ง จนกระทั่งเกิดความผิดพลาดขึ้น ทำให้หล่อนต้องขึ้นเตียงมีความสัมพันธ์กับท่านประธานหล่อเหี้ยมแทนผู้หญิงที่ถูกอองเดรชี้นิ้วเลือก ทุกอย่างมันควรจบคงแค่ค่ำคืนเดียว แต่อองเดรกลับทำให้ทุกอย่างมันยุ่งยากขึ้นอีกหลายเท่าตัว เมื่อท่านประธานหนุ่มมีคำสั่ง ให้หล่อนขึ้นเตียงกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า และไม่มีกำหนดสิ้นสุด
เคลวิน แม็คคลาเรน ถูกคู่หมั้นหักหน้าด้วยการประกาศแต่งงานกับชายคนอื่น ด้วยความคั่งแค้นที่ถูกหยามหน้า ทำให้เขาว่าจ้างเด็กสาววัยกำดัดที่ตนเองอุปการะเอาไว้มาแต่งงานด้วย เพื่อเอาคืนคนเคยรักให้กระอักเลือด เพราะบุญคุณล้นหัว ทำให้เฌอปรางต้องยอมลงชื่อในสัญญาจ้างแต่งงาน แทนที่ผู้หญิงคนนั้นที่เขารักมาก "เธออ่านสัญญาละเอียดหรือยัง" "หนูอ่านละเอียดแล้วค่ะ" "ถ้าอ่านละเอียดแล้ว เธอคงรู้ข้อห้ามทั้งสามข้อที่เธอต้องทำให้ได้แล้วใช่ไหม" "ค่ะ หนูทราบแล้วค่ะ" "งั้นลองบอกฉันมาสิ ว่าข้อห้ามมีอะไรบ้าง" หล่อนช้อนตาขึ้นมองผู้มีพระคุณด้วยสายตาที่ซ่อนความเศร้าเอาไว้แทบไม่มิด "ข้อแรก หนูไม่มีสิทธิ์ในตัวของคุณค่ะ" "ถูกต้อง" เขายิ้มอย่างพอใจ "แล้วข้อสองล่ะ" หล่อนกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก "ห้ามรักคุณค่ะ" เขายิ้มอย่างพอใจอีกแล้ว "แล้วข้อสามล่ะ" "ห้าม... เอ่อ... ห้ามปล่อยให้ท้องค่ะ เพราะถ้าท้อง คุณจะไม่รับผิดชอบ" "ถูกต้อง และฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจ และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด" หล่อนไม่มีทางเลือกนอกจากฝืนยิ้มออกไป "แล้วถ้าครบสัญญาหกเดือนแล้ว เอ่อ... หนูต้องไปจากที่นี่ไหมคะ" "ฉันคิดว่ามันจะดีสำหรับเรา หากไม่ต้องเห็นหน้ากันอีก หรือเธอคิดว่าไง" ท่าทางของเขาเย็นชา ไร้หัวใจ ทำราวกับกำลังเจรจาธุรกิจไม่มีผิด "เอ่อ หนูแล้วแต่คุณค่ะ" เธอทำได้แค่ฝืนยิ้ม ซ่อนน้ำตา ให้กับผู้ชายที่ตรเองทั้งรักทั้งบูชาเท่านั้น แต่ใครจะรู้เล่าว่า เมื่อสัญญาจบสิ้นลง เธอได้เดินจากไปพร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา
หล่อนถูกส่งมาบรรณาการในฐานะทาสบำเรอความใคร่ เพื่อแลกกับหนี้สินก้อนโต นอนกับเขาจนกว่าเขาจะเบื่อ แล้วเมื่อนั้นแหละหน้าที่บำเรอบนเตียงของหล่อนจึงจะหมดไป พะแพง ถูกส่งตัวมาเป็นนางบำเรอให้กับมหาเศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในลาสเวกัส หน้าที่ของหล่อนคือทำให้เดมอน ลินการ์ด มีความสุขที่สุดยามอยู่บนเตียง หล่อนก้มหน้าก้มตาทำทุกอย่างเพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ไม่นานเขาก็เบื่อหน่าย ขับไล่ไสส่งหล่อนออกไปจากชีวิต ข่าวงานแต่งงานของเขากับผู้หญิงคนใหม่ที่ทั้งสวยและแสนคู่ควรดังก้องคับแผ่นฟ้า ในขณะที่หล่อนต้องหลบอยู่ในซอกหลืบของความมืดมิดเพื่อซ่อนเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอาไว้อย่างรวดร้าวทรมาน
เมื่อเธอต้องปลอมตัวเข้ามาทำงานแทนพี่สาว และถูกเจ้านายของพี่สาวจับได้ ข้อแลกเปลี่ยนเพื่อไม่ให้ถูกเปิดโปงก็คือ ยอมให้เขากระแทกกระทั้นทุกที่ ทุกเวลา ที่เขาต้องการ! เขาจับเอว และยกร่างของหล่อนขึ้นไปวางบนโต๊ะประชุมตัวยาวที่เรียงต่อกันเป็นวงรี จากนั้นก็หมุนตัวเดินไปกดล็อกประตูห้องประชุม และเดินกลับมาหา หล่อนมองเขาด้วยแววตาตื่นตระหนก แต่กลับไม่ยอมขยับหนีลงจากโต๊ะไม้เลย ยังคงกึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนนั้นราวกับกำลังรอคอย เขาเดินเข้ามาหยุดใกล้ๆ แทรกตัวเข้ามาในระหว่างขา จากนั้นก็ตลบกระโปรงพอดีตัวที่ใส่อยู่ให้ล่นขึ้นไปอยู่บริเวณเอวคอด “อืมมม” หล่อนได้ยินเสียงงึมงำพึงพอใจจากลำคอแกร่ง เมื่อเขามองเห็นกลีบฉ่ำที่อูมทะลุเป้ากางเกงชั้นเนื้อบางเบาออกมา
พราวฟ้าจะทำอย่างไรดี เมื่อผู้ชายที่หล่อนเผลอมีความสัมพันธ์สวาทด้วย คือน้องชายของผู้ชายที่หล่อนแอบรัก เรื่องราววุ่นๆ ฉ่ำน้ำจึงเริ่มต้นขึ้น เชิญเสพความหื่นกันได้เลยจ้า รับรองว่าพระเอกเรื่องนี้เอวดีมากกกก ^^ เมื่อหล่อนขย่มแรงเร็วได้ไม่ทันใจ เขาก็จับหล่อนพลิกลงไปนอนกับโซฟาแทน และก็เป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่างเสียเอง “ซี๊ดดดด อ๊า... แรงอีก... อ๊า... ราฟขา... แรงอีก... อู๊ยยยย...” ไม่น่าเชื่อว่าบั้นเอวของราฟาเอลจะเคลื่อนไหวได้รวดเร็วแบบนี้ มันทิ่มเอาแทงเอาเข้ามาในกลีบสาวราวกับเครื่องจักรกล และไม่ช้าหล่อนก็แตกระส่ำคาท่อนเอ็นยาวใหญ่ แต่เขายังไม่เสร็จ “โอ้ว... โอ้ว...” ราฟาเอลยังคงกระแทกไม่หยุด ยังคงทิ่มความเป็นชายแข็งชันเข้ามาหา “โอ้ว... ตอด... ตอดผมถี่ยิบเลย ทูนหัว... โอ้ว... ผมจะไม่ไหวแล้ว โอ้ว... เสียวววว โอ้ว...”
หล่อนเป็นแค่เมียคั่นเวลา คอยปลดปล่อยความใคร่ให้กับเขายามที่ตัวจริงไม่อยู่ ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง และไม่เคยมีค่าในสายตาของเขาเลย อลินดา จำต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าวแทนพี่สาวฝาแฝดที่หนีตัวไปอย่างลึกลับในคืนวันแต่งงานอย่างไม่มีทางเลือก หล่อนคิดว่าเมื่อจบสิ้นพิธีการแล้ว หน้าที่ของตัวเองก็จะหมดไปเช่นกัน แต่หล่อนคิดผิด เมื่อเจ้าบ่าวใช้ร่างกายของหล่อนเป็นตัวแทนของเจ้าสาวตัวจริงตลอดทั้งค่ำคืน แซคคารีย์ แฮซมิลตัน รู้สึกราวกับถูกเหยียบหน้าเมื่อเจ้าสาวตัวจริงหายหน้าไป พร้อมกับที่ญาติพี่น้องฝ่ายหญิงอุปโลกน์น้องสาวฝาแฝดขึ้นมาเป็นเจ้าสาวตัวแทน เขาโมโหจนเลือดขึ้นหน้า และแน่นอนว่าจะต้องมีใครสักคนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่เจ้าสาวตัวแทนที่จะต้องรองรับความหื่นกระหายของเขา จนกว่าเจ้าสาวตัวจริงจะกลับมา
อนลควรจะทำยังไง เมื่อจู่ๆ แม่เลขาเฉิ่มของพี่ชาย เข้ามาในห้องพักของเขาด้วยความเมามาย และก็ชักชวนให้เขาเป็นคนแรกของเธอ...!!! เขาควรปฏิเสธ หรือว่าเดินหน้าขย่มแม่สาวแว่นให้จมเตียงดีล่ะ?!!! “อ๊ะ... อย่า... คุณอนล... อื้อ...” เขาไม่สนใจการต่อต้านของหล่อนเลย เพราะวินาทีต่อจากนั้น ปากร้อนจัดก็กลืนกินทุกเสียงต่อต้าน พร้อมกับความเป็นชายที่ถูกปลดปล่อยจากเป้ากางเกง และพุ่งทะยานเข้ามาในกายสาว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และเต็มไปด้วยความเร่าร้อนรุนแรง การต่อต้านขัดขืนจางหายไป เมื่อปากถูกจูบดูดดื่ม พร้อมกับบั้นเอวแกร่งที่โยกคลึงเข้าหาอย่างหนักหน่วง อา... สติของหล่อนจางหายไปหมดแล้ว ตอนนี้สิ่งเดียวที่หล่อนรับรู้ถึงมันได้ ก็คือความแข็งแกร่งที่กำลังดำผุดดำว่ายอยู่ภายในร่องสาวเท่านั้น แต่พอเช้าวันต่อมา แม่เจ้าประคุณดันหนีหน้าหายไป แถมพอเจอกันก็บอกให้ลืมๆ เรื่องเร่าร้อนเมื่อคืนไปซะ เหอะ!!! คิดว่าเขาจะยอมหรือไง ในเมื่อแม่สาววัตถุโบราณ หวานฉ่ำไปทั้งตัวทั้งตัวแบบนี้...
เขามีหัวใจสำหรับทุกคน ยกเว้นเธอ.. “ถึงฉันจะฟันเธอแล้วทิ้ง แต่เธอก็ต้องบอกฉันว่าเธอท้อง ไม่ใช่หอบลูกหนีมาแบบนี้” เขาเกรี้ยวกราดและเต็มไปด้วยโทสะ “เธอมีทางเลือกสองทาง” เขาเค้นเสียงเล็ดลอดออกมาจากไรฟัน “ทางแรก... แต่งงานกับฉัน” “แต่งงาน?” “ทางที่สอง... อยู่ที่นี่ต่อไป แต่จะไม่ได้เจอแบรี่อีกเลยตลอดชีวิต” “คุณบาส...” “เลือกให้ดี เพราะนี่จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะหยิบยื่นมันให้กับเธอ”
เขาบีบบังคับให้เธอขึ้นเตียงได้อย่างง่ายดาย แต่กลับไม่สามารถหลอกล่อให้ตนเองปล่อยเธอไปได้... คีแรน จอห์นสโตน คือผู้ชายสายดาร์ก เขามีพร้อมทั้งอำนาจและเงินตรา ความปรารถนาเดียวของผู้ชายเถื่อนคนนี้ก็คือการได้ครอบครองสาวใช้ของตนเอง เขายอมทำทุกอย่าง แลกด้วยทุกสิ่งที่ตนเองมี เพื่อให้ได้หล่อนมาอยู่ใต้ร่าง โดยไม่สนใจเลยว่าแม่สาวคนสวยที่เขาปรารถนาจะเต็มใจหรือไม่ สำหรับ พราวเนตร เขาคือผู้ชายใจดำอำมหิต เขาเหี้ยมโหด และไม่มีหัวใจ เขาแย่งชิงหล่อนมาจากชายคนรัก หักหาญน้ำใจของหล่อนอย่างป่าเถื่อน กักขังหล่อนเอาไว้ใต้เรือนร่างทรงพลังทุกค่ำคืนด้วยไฟปรารถนา หล่อนเกลียดเขาที่สุด เกลียดผู้ชายแสนเอาแต่ใจ ชอบบงการคนนี้นัก แต่ทำไมหนอหัวใจ ถึงได้หวั่นไหวไปกับจอมมารร้ายตนนี้ ทั้งที่ไม่ควรเลยสักนิด
เมื่อองค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ถูกวางยาปลุกกำหนัดในคืนวันอภิเษกสมรส... จิรัชยาเป็นเพียงลูกของนางบำเรอของอัครมหาเสนาบดีประจำมหานครฟาดิลาห์ หน้าที่ของลูกนอกสมรสอย่างหล่อนก็คือคอยรับใช้ ฮันนา ว่าที่องค์สุลตาน่า ความทุกข์แสนสาหัสเดียวในใจของหล่อนก็คือการแอบหลงรักจ้าวผู้ครองแคว้น ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง แต่แล้วความฝันของหล่อนก็เป็นจริง เมื่อหล่อนได้นอนอยู่ใต้ร่างขององค์สุลต่านแห่งฟาดิลาห์ แต่คืนนั้นมันเป็นคืนแต่งงานของเขากับฮันนา...! “ยังไม่รีบไสหัวลงไปจากเตียงอีกหรือ!” กายสาวบอบช้ำยังไม่ทันได้ขยับลงจากแท่นบรรทมก็ถูกเขาผลักไสแรงๆ จนกลิ้งตกลงมากองกับพื้นห้องไม่ต่างจากเศษขยะสกปรก น้ำตาแห่งความปวดร้าวไหลพรากออกมาราวกับสายฝน “หม่อมฉัน... ขอประทานอภัยเพคะ หม่อมฉัน...” จิรัชยาพยายามจะอธิบาย แต่เสียงเกรี้ยวกราดขององค์สุลต่านแผดดังก้องขึ้นเสียก่อน หล่อนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว “เธอกล้ามากนะที่วางยาฉัน!” “หม่อมฉัน... ไม่รู้เรื่องนะเพคะ หม่อมฉัน... ไม่ได้ทำ...” หล่อนสะอื้นได้อย่างน่าเวทนา แต่ก็ไม่ได้รับความเมตตาจากชายผู้สูงศักดิ์เลยแม้แต่น้อย “ถ้าเธอไม่ได้ทำ งั้นก็คงเป็นแม่ของเธอสินะที่ทำ จิรัชยา!”
จากนางบำเรอชั่วคราว สู่... เมียเดียวในดวงใจ กร ประภาสวิริยะกุล มหาเศรษฐีหนุ่มแสนเย็นชา เขาเคยคิดว่าตัวเองไม่มีหัวใจ จนกระทั่งได้สบตากับ น้ำฟ้า นางร้ายหน้าหวานที่ชีวิตแสนอาภัพ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โลกใบเดิมที่เคยมืดดำก็สว่างไสวขึ้นทันตา “ทำไมคุณไม่รับเช็คจากผมล่ะครับ” หล่อนกัดปากจนเจ็บ ก่อนจะตอบคนใจร้ายใจดำออกไป “ฟ้าบอกแล้วไงคะว่าฟ้าไม่ได้ขายตัว” “แต่คุณก็นอนกับผมแล้วนี่ครับ” หล่อนหันขวับมามองเขาตาขุ่นเขียว ถ้าทำได้อยากจะตะกุยหน้าหล่อเหลานั้นให้เลือดตกยางออกนักเชียว “มันคือความผิดพลาดค่ะ และฟ้าก็กำลังพยายามลืมมันอยู่” “มันไม่ใช่ความผิดพลาดสักหน่อยครับ เพราะผมตั้งใจทำให้มันเกิดขึ้น...” “คุณสนุกมากใช่ไหมคะที่ไล่ต้อนจนฟ้าจนมุม ต้องนอนกับคุณน่ะ” เขาขยับจากโซฟาตัวเดิม มานั่งใกล้ๆ กับโซฟาตัวที่หล่อนนั่งอยู่ พร้อมกับรวบเอวคอดเล็กเอาไว้ “อย่ามาทำรุ่มร่ามในบ้านฟ้านะคุณกร คุณกลับไปได้แล้ว ฟ้าขอร้องล่ะ” “งั้นก็ตอบผมก่อน ทำไมไม่รับเช็คของผม ในเมื่อคุณต้องการใช้เงินไม่ใช่หรือ” “ฟ้าจะทำงานแลกเงินค่ะ ไม่ใช่ขายตัวแลกเงิน” “งั้นก็ถือว่าเมื่อคืนคุณทำงานสิ แล้วก็รับเงินจากผมไป คุณจะได้ไปใช้หนี้ใช้สินให้หมด จะได้ไม่ต้องไปรับงานแก้ผ้าแก้ผ่อนอีก”
เมื่อชีคเถื่อนถูกแบล็คเมลให้แต่งงานกับเมียเก็บของน้าชายผู้ล่วงลับ... หล่อนยืนอยู่ข้างกับหน้าต่าง แสงแดดยามสายส่องกระทบเข้ามาทางด้านหลังของหญิงสาว มันทำให้เขาเห็นสัดส่วนสมบูรณ์แบบได้ชัดเจนเต็มสองตา เลือดหนุ่มในกายเดือดพล่าน ความต้องการทางเพศระเบิดขึ้นภายในช่องท้องอย่างรุนแรง เขาต้องการหล่อน... ต้องการผู้หญิงที่ยืนจีบปากจีบคอโต้เถียงเขาคอเป็นเอ็นตรงหน้าแทบขาดใจ แต่หล่อนคือเมียเก็บของน้าชาย...! ผู้หญิงต้องห้ามที่เขาต้องเก็บไม้เก็บมือให้ไกลที่สุด “ฉันต้องการทำแบบนี้ตั้งแต่เห็นเธอครั้งแรกที่เมืองไทยแล้ว จัสมิน... อืมมมม” เซรีมสาธิตความต้องการของตัวเองด้วยการชำแรกแทรกลึกเข้ามาในความคับแน่นไร้ราคีของหล่อนอย่างดุดัน ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความเถื่อนถ่อย เสียงคำรามด้วยความกระสันรัญจวนแผดก้องห้องบรรทม “อื้อ... ฉัน... เจ็บ...” “มันจะดีขึ้น... อืมมมมม...” มันจะดีขึ้นได้ยังไงกัน ในเมื่อเซรีมยังไม่ยอมหยุดเคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย
ตั้งแต่เห็นเลขาฯ เฉิ่มของพี่ชายในชุดรัดรูปสีแดงเพลิงที่ไนต์คลับในค่ำคืนนั้น อิศราก็ไม่สามารถสลัดความต้องการที่มีต่อเจ้าของเรือนร่างนาฬิกาทรายอย่างบัวชมพูออกไปจากหัวได้เลย เขาเป็นคนที่อยากได้ก็ต้องได้ และแน่นอนว่า เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เชยชมบัวชมพู ไม่เว้นแม้แต่การโยกย้ายหล่อนให้มาเป็นเลขาส่วนตัว ทั้งในที่ทำงาน และบนเตียง “ล็อกประตูด้วย” หล่อนทำตามอย่างไม่มีทางเลือก และก็เดินไปหยุดตรงหน้าของเขา “คุณเล็กมีอะไรจะให้ชมพูทำเหรอคะ” “ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือ” “อ๊ะ คุณเล็ก!” ร่างอรชรปลิวเข้ามาปะทะแผงอกกว้างแข็งแรงของอิศราโดยที่ไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับเขาที่ตวัดแขนกอดรัดเอาไว้แน่น “ฉันไม่ชอบให้เธอไปยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น แบบที่ทำเมื่อกี้นี้” น้ำเสียงของอิศราดุดันและเต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัว “ชมพู... ก็แค่คุยกับคุณเอกปกติ” “แต่ฉันไม่ชอบ ตราบใดที่เธอยังอยู่ในฐานะสินค้าของฉัน ก็อย่าทำให้ฉันไม่พอใจ จำเอาไว้” บัวชมพูน้ำตาร่วง มองคนใจร้ายอย่างตัดพ้อเสียใจ “ไม่ต้องมาบีบน้ำตา ฉันไม่ใจอ่อนกับเธอหรอก จำเอาไว้ ฉันเป็นคนหวงของ แม้ว่าของชิ้นนั้นจะไม่มีค่าสักเท่าไหร่ก็ตาม” อิศราพูดออกไปแล้วก็อยากจะตบปากตัวเองให้ฉีกนัก นี่เขาพูดออกไปทำไมกัน ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วไม่ได้คิดอย่างที่พูดออกไปเลย บัวชมพูไม่ได้โต้ตอบอะไร นอกจากก้มหน้าร้องไห้เงียบๆ “เลิกร้องไห้ได้แล้ว จะได้ทำงาน” หล่อนยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง เพราะคิดว่างานของอิศราคือการทำงานจริงๆ แต่ไม่ช้าก็รู้ว่าตัวเองคิดผิด “คุณเล็ก... จะทำอะไรชมพูคะ” หล่อนละล่ำละลักถามอย่างตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกอิศราดันร่างไปชิดกำแพง “ก็ให้เธอทำงานไงล่ะ” “ทำงาน?” “ฉันต้องการเธอเดี๋ยวนี้”
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
คิริล อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ พี่รองแห่งตระกูลมาร์คิเดฟ หากเปรียบว่าหมาป่าดุร้ายและเจ้าเล่ห์แล้ว คิริลนั้นน่ากลัวกว่ามากนัก ชายหนุ่มเป็นมหาเศรษฐีในวงการยานยนต์ ที่ใหญ่ที่สุดในรัสเซียรวมถึงทั้งในทวีปยุโรปทั้งหมดด้วย เขาเป็นผู้ชายที่พก ความฉลาดมาเต็มกระเป๋า เด็ดขาดในทุกๆ เรื่องที่ทำ และแน่นอนว่าคิริลไม่ เคยผิดหวังกับสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไปสักครั้งเดียว โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง ชายหนุ่มชื่นชอบกิจกรรมในร่มนี้มาก หนึ่งคืน หนึ่งราตรี กับหนึ่งสตรีที่ต้องเดินลง จากเตียงของเขาไปเมื่อแสงตะวันในยามเช้าเวียนกลับมาอีกครั้ง วัฏจักรของเขาเป็นแบบนี้ และมันก็จะเป็นแบบนี้ไปตลอดกาล เนื้อนวล อมรวัฒน์ สาวน้อยหน้าหวานหล่อนถูกหมาป่าวายร้ายเข้าใจผิด คิดว่าหล่อนคือภรรยาผู้สำส่อนของคนสนิทตัวเอง แต่กว่าจะรู้ว่าหล่อนเป็นเพียงแค่น้องสาวของผู้หญิงที่เขาขยะแขยงเท่านั้น ร่างกายของหล่อนก็ตกเป็นของเขาเสียแล้ว “วิธีเดียวที่จะทำให้เธอได้อยู่กับเอวาตลอดไปนั่นก็คือ...” นัยน์ตาสีเขียวจัดของเขามืดลึกมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่เท้าแกร่งก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อน กลิ่นไอนักล่าจากกายหนุ่มมีผลต่อจังหวะการเต้นของหัวใจสาวยิ่งนัก ตัวหล่อนสั่นเทา ดวงใจเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากขั้วเสียให้ได้ “จดทะเบียนสมรสกับฉัน” “ห๊า...?!” นี่หล่อนหูฝาดไปหรือเปล่านะ “คุณ... คุณพูดว่าอะไรนะคะ”
มณีรินตกกระไดพลอยโจนมาเป็นแฟนหลอกๆ ของรุ่นพี่ทันตะฯ สุดหล่อแบบงงๆ แต่นั่นยังไม่งงมาก เท่ากับการที่ตื่นเช้าขึ้นมาในวันหนึ่ง แล้วตกเป็นภรรยาของรุ่นพี่เข้าจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับหล่อนกันนะ?! ความร้อนฉ่าจากปากจากลิ้น และนิ้วมือของมังกรมันคือที่สุดของอุปกรณ์ทรมานทางเพศ น้ำของหล่อนไหลหยาดเยิ้ม มิอาจจะต่อสู้กับผู้ช่ำชองในเพลิงกามาได้อีกต่อไป หล่อนเด้งร่อนเนินสวาทขึ้นสูง และเมื่อเขาซุกหน้าหล่อๆ ลงมาหา และแยกกลีบสาวออกจากกัน พร้อมกับแหย่ลิ้นสากลงไป หล่อนก็กรีดร้องและเสร็จสมทันที
เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาคิดว่าเธอโสเภณีราคาถูก เพราะพิษรักทำให้เธอดำดิ่งลงสู่อเวจีแสนหวานไปชั่วนิรันดร์ “คุณยั่วจนผมสติแตกได้ทุกทีสิน่า...” เขาพึมพำ ขณะล้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากหวานที่เผยออ้าออกรับอย่างเต็มใจ ร่างกายหยัดขึ้นหาร่างหนาด้วยความต้องการเต็มหัวใจ ยาห์มิลครางออกมา นี่เขาจะทนต่อสัมผัสที่เรียกร้องของสาวน้อยไร้เดียงสาแบบบัวบุษบาได้นานเพียงไหนกัน “ผมต้องการคุณมาก... บัวบุษบา ต้องการจนแทบจะทนไม่ได้...” เขาพึมพำแทรกจุมพิตที่เกือบจะเรียกได้ว่าบ้าคลั่งออกมา ขณะที่ร่างกายแนบสนิทแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน มือหนาซุกซนลูบไล้ต่ำลงไปที่แถวหน้าขา สอดใต้ชายกระโปรงขึ้นไปกอบกุมความอวบของเนินสาวที่ซ่อนอยู่ใต้กางเกงชั้นในเนื้อบางเบา “ตอนนี้ผมภาวนาขอให้เราถึงบ้านพักให้เร็วที่สุด ก่อนที่ผมจะห้ามใจตัวเองไม่ไหว และร่วมรักกับคุณในรถคันนี้”
ล้อมดาวมีวันไนท์สแตนด์กับหนุ่มหล่อเอวพลิ้ว เธอไม่รู้ว่าเขาคือคุณหมอ จนกระทั่งวันหนึ่งเธอมาตรวจภายใน และเขาเป็นคนตรวจให้ เรื่องเสียวสยิวดั่งค่ำคืนนั้นจึงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกอย่างที่มีเกิดขึ้นทำไมเสมือนจริงแบบนี้นะ จูบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายก็เหมือนจริงมากๆ ไหนจะฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ตามเรือนกายสาวนั่นอีก มันเหมือนจริงราวกับไม่ใช่ความฝัน แต่มันจะเป็นความจริงไปได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อตอนที่สบตากันนั้น ผู้ชายคนนี้ไม่ได้แสดงทีท่าว่าสนอกสนใจหล่อนแม้แต่นิดเดียว ขนาดขอไลน์ก็ยังไม่ยอมให้เลย นี่คงจะเป็นความฝันนั่นแหละ ความฝันแสนหวาน ที่หล่อนมีสิทธิ์จะระเริงไปกับความสุขนี้ได้อย่างไม่ต้องอับอายใคร “อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดดดด...” หล่อนร้องครางออกไปอย่างไร้ยางอาย ก็จะต้องไปอายใครล่ะ ในเมื่ออยู่เพียงลำพังคนเดียวในห้องนอน และคนบนร่างจริงๆ แล้วก็คงหนีไม่พ้นหมอนข้างแน่ๆ “อู๊ยยยย... อ๊า...” รู้สึกดีเหลือเกิน ยามที่รู้สึกว่าปากของตัวเองกำลังจะหลอมละลายรวมกับปากของผู้ชายในความฝัน เขากำลังปลุกเร้าให้หล่อนร่านแรดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน น้ำบางอย่างไหลทะลักออกมาจากซอกขา จนเปียกลื่น
ท่านประธานหนุ่มสุดแสนเพอร์เฟกต์กำลังต้องการ =เมีย= ส่วนหล่อนดาราตัวประกอบตกอับที่กำลังต้องการ =เงิน= สัญญาแต่งงานปลอมๆ จึงเกิดขึ้น พร้อมกับค่าจ้างราคาแพงระยับ แต่ทำไมนะ โชคชะตาถึงเล่นตลก ทำให้หล่อนกับเขาอุ่นเตียงกันก่อนที่หล่อนจะได้รับค่าจ้างเสียอีก!!?? “ห๊า! ว่า... ว่าไงนะไหม แก... แกปล้ำท่านประธาน???” ไหมแก้วหน้าแดง ตาก็แดง เพราะรู้สึกอดสูกับชีวิตของตัวเองเหลือเกิน “ฉันปล้ำเขาแล้ว และก็สำเร็จด้วย” “แล้วท่านประธานจะฆ่าแกไหมเนี่ยที่แกไปทำแบบนั้นน่ะ ตายแน่ๆ แล้วไหม แกตายแน่” รินรดาทุกข์ใจขึ้นมาถนัดตาเลย “เขาไม่ฆ่าฉันหรอก เพราะฉันโกหกว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” “แล้วท่านประธานก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ” “อืม ก็ไม่เห็นว่าอะไรนะ นี่ฉันตื่นเต้นแทบตายตอนเอาผ้าปูเตียงที่เปื้อนเลือดซิงของฉันซ่อนน่ะ แต่เจ้านายของแกก็แย่งไปดูจนได้” “ท่าน... ประธานเห็นไหม ถ้าเห็นท่านประธานจะต้องรู้แน่ๆ” “น่าจะไม่เห็นนะ เพราะเขาไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย”
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.