ทำไมมึงไม่บอกเค้าไปว่าชอบเค้า ทำแบบนี้เค้าจะรู้กะมึงมั้ย ครับ…ใช่….เพื่อนมันด่าผม จะให้บอกยังไง ชีวิตนี้เกิดมายังไม่เคยบอกรักใครเลย นอกจากแม่ของผมเอง ไม่กลัวอ้วนเหรอกินข้าวมันไก่ " ฉันหันกลับไปหาต้นเสียงที่เอ่ยขึ้นด้านหลังทันที เป็นจังหวะกับที่เขาเดินมาชิดมากจึงทำให้ใบหน้าของฉันชนกับแผงอกที่แข็งของเขา ; เอ่ออ..ขอโทษ มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง " ฉันทำหน้าไม่ถูก พูดผิดพูดถูกเพราะความเขิน ส่วนเขาหน่ะเหรอ...ยกยิ้มล้อเลียนฉันหน่ะสิ ฉันจึงหันหน้ากลับไปทางต้นแถวที่ยืนอยู่ตั้งแต่แรก ว่าไง..กินข้าวมันไก่ไม่กลัวอ้วนเหรอ " เขาโน้มใบหน้ามาที่ชิดที่ใบหูด้านขวาของฉัน ฉันเองรู้สึกว่าตั้งแต่ที่กวินเดินมาต่อแถวด้านหลังของฉันมีสายตาของเหล่าบรรดาสาวๆ มองมาพร้อมกับเสียงซุบซิบดังขึ้น ; ก็อร่อย...ง่ายด้วย ไม่ต้องรอคิวนาน วินกินไรอ่ะ " ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อมแอ้มเพราะตอนนี้เขินหนักมาก ; ก็มาต่อแถวด้วยเนี้ย ก็ต้องกินข้าวมันไก่เหมือนกันซิ " ; เอ้อออ..พิชก็ลืมไป " ; ยังไม่แก่จะเป็นอัลไซเมอร์แล้วเหรอ มะจะนวดให้ " ฉันยังไม่ได้ถามเลยว่าจะนวดยังไง ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างหลังก็เอามือมากดคลึงที่ขมับของฉันเบาๆ ความรู้สึกที่เขาสัมผัสนิ้วลงมามันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกตั้งขึ้น ฉันรีบมองไปด้านข้างก็เจอเข้ากับสายตาของหลายคู่จ้องมองมา ; วินๆ ..ไม่เอา คนมองใหญ่แล้ว " ; มองสิดี...คนอื่นจะได้รู้ ว่าพิช..มีเจ้าของที่จองไว้แล้ว " พอเขาเอ่ยมายิ่งทำให้ฉันเขินหนักเข้าไปใหญ่ ; ม่ายอาวว...พิชเขิน " ฉันเอนหลังไปชิดกับเขาแล้วกระซิบเบาๆ ; หึๆ เสียงเขาหัวเราะเบาๆ พร้อมกับเอามือลงตามคำขอของฉัน
คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก ต่อให้มีอันพลัดพรากแแยกจาก สุดท้ายก็จะได้กลับมาพบ เพื่อมา...เป็นคู่ของกันและกันอยู่ดี เลือกที่จะทิ้งเธอไปแล้ว...ทำไม ? ไม่ไปลับจะกลับมาวุ่นวายกับเธออีกทำไม คนอย่างเธอ...เจ็บแล้วจำ อย่างว่า...ความรักนั้นซับซ้อน ยากเกินกว่าใครจะเข้าใจได้ เธอเลือกที่จะให้อภัย แต่ !! ความรักของทั้งคู่ก็ไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ ติดตามความรักระหว่างประธานใหญ่อย่างจางเย่วเฟิ่งและหญิงสาวผู้มากด้วยความสามารถอย่างปาลิตา มาเอาใจช่วยให้ทั้งคู่สุขสมหวังด้วยนะคะ
เธอและเขาแต่งงานกันมาแล้วถึงสองครั้ง แต่กระนั้นเธอเองก็ยังไม่สามารถคว้าหัวใจของเขามาครองได้ จะไปต่อหรือพอแค่นี้ดีนะ...รินรดา เพราะอดีตที่ไม่น่าจำ เธอถึงอยากจะลืม รินรดาทิ้งอดีตทั้งหมดแล้วเดินหันหลังให้กับคนที่เธอรัก เธอรักเขา...รักมาตลอด แต่!!! ... ก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะหันกลับมามองเธอบ้าง : : : ภาคิน - ชายผู้มีใจเดียว เขารักเธอ รักเธอคนเดียว แต่...เขากลับเป็นคนที่ทำร้ายเธอ เขาจะไม่รักใครอีกนอกจากเธอ..หนูยิ้ม
เพราะคำสัญญาที่ให้ไว้ เธอจึงไม่อาจทิ้งเขาไปได้...แม้จะรู้ดี ว่าตอนนี้หัวใจของเขาไม่มีเธออยู่แล้วก็ตาม " พี่ใหญ่ " หญิงสาวตะโกนเรียกชายหนุ่มสุดเสียง " เธอเป็นใคร ? กล้าดียังไงมาเรียกฉันแบบนี้ ? " ใบหน้าคมส่งสายตาดุพร้อมกับเอ่ยเสียงเข้มออกมา แววตาของเขาแข็งกร้าวไม่มีความอ่อนโยนหลงเหลืออยู่ สายตาคมไล่มองดูเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า " เอ่อ ... " " รู้มั้ย..ว่าคนที่เรียกฉันแบบนี้มีอยู่คนเดียวเท่านั้นและตอนนี้เธอ...ก็จากฉันไปแล้ว " " เอ่อ... " " อย่ามาเรียกฉันแบบนี้อีก ไม่อย่างนั้น...อย่าหาว่าไม่เตือน "
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.